Yokluğuna Susuyorum

Yokluğuna Susuyorum

Sen gidince tüm şehir küstü bana
Solan güller boyun büktü dalında
Cırcır böcekleri ışık saçmıyor geceye
Dilim mühürlü yokluğuna susuyorum

Sen gidince tüm kuşlar küstü bana
Özgürlüklerin kanat çırpan bağrı kırıldı
Umut barındıran yaşamın dili sustu
Yüreğim kan revan yokluğuna susuyorum

Sen gidince tüm dostlar küstü bana
Derdimi dökecek ne bir dert ortağım var
Ne de sırtımı yaslayacağım bir dostum
Yalnızlığın deryasında yokluğuna susuyorum

Sen gidince tüm umutlar terk etti beni
Göğün ve denizin mavilikleri siyaha boyandı
Bir avuç insan dilinde ıslanıyor zaman
Hasretini içerken yokluğuna susuyorum

Sen gidince tüm çocuklar küstü bana
Masumiyet kirlendi cellatlar ölüm kusar
İçimdeki aymaz çocuk sesleri susar
İçten içe izlerken yokluğuna susuyorum

Derya Avşar