Vuslat Sırtını Dönmüş - Umut Surat Asıyor - Vuslat Sırtını Donmüş Şiiri

Uykusuz gözlerim,inatta yine,
Tan yeri ağarırken,kırık dökük bitkinim.
Geceler değil beni,yoran düşüncelerim,
Bu sevda bitmeyecek ,adım gibi eminim.

Yanıma gelde bak,aşk neymiş öğren,
Duymak teni yakar,duymamak canı.
Hiç bir sevda,ömür boyu değilmiş,
Başlangıcın devamında ahir var.

Vuslat bir göründü,gidiş o gidiş,
Umuda her celsede,tehir var.
Ne köprü bıraktım,ne sal ne sandal,
Tam önümde bir geçilmez,nehir var.

Benim göğüs gerdiğim,nice fırtınalar var,
Benim hayata olan,kırıldı en son bağım.
Bahtıma’mı kızsam,sana’mı küssem,
Böyle’mi olmalıydı,sevgide hissem.

Gözlerine dalıp baktığım zaman,
Türküler yakardım,şiir okurdum.
Birde şu an’ki halimize bak,
Ben sana vuslata,yıldızlarca uzağım.

Vuslat sırtını dönmüş,umut surat asıyor,
Kim saşların okşuyor,kim bağrına basıyor.
Senden ayrıkalıpta,istermiydim yaşamak,
Kör olası kurşunun,sıyıracağı tuttu.