Vuslat

Vuslat

Giden bir yelkenliydi uzaklara
Umutlarımı da almıştı giderken
Hasret ise hiç olmadığı kadar yakınlarda
Karanlık gece sabaha ererken

Kaç yolcuyu daha alacaktı bu liman
Kaç yıl daha sürecekti bu hasret
Vakit doluyor bak geldi zaman
Dönüşü olmayan bu yolda bitecekti esaret

Berrak Arslan