Unuttum

Unuttum

Kelimeler buz tutuyor dudaklarımda
Içimde gardını almis bir savaşcı
Ne yana baksam senler saçılmış
Ben ise kayıp yitirilmisim

Guluslerim palyaçonun dudaklarında asılı kalmış
Umudum ise kapının girişine mıhlamış
Dona çekmiş hayallerim
Ayaza vurmuş en üryan düşüncelerim

Yine memelerinden avu iciriyor hayat bana
Yine dibini buluyorum sensizliğin
Stabil hayatin siradanliginda
Umutlarım hayat mücadelesi veriyor

Kozasına sığmayan kelebek gibiyim
Az sonra kozasını kırıp dışarı çıkacağı için heyecanlı
Ama sonunu düşününce kararsız
Giz perdeleri göz katranima çekilmiş
Başımda allı morlu yeşil li yemeni siyahi

Karadan da kara gece
Ve lacivert tüm kimliksizligim
Acının son soluğu hüznün ise can damarıyım

Solumda atmaya çalışan kalp neye yarıyor
Ellerim yokluğunun orucunda
Dilimde dua seansları
Ve beynim adını düşürme çabasında dudaklarımdan

Merak ediyorum üç harf bir insanı nasıl bu kadar kanatır
Filistin akışında can veren beden benim kişi
Oysa gamzelerimde at koşturan guluslerin tek sahibiydin
Sahi guluslerimi kim çaldı
Kim bağladı özgürluge actigim saçlarımı kim dik di yüreğime acının heykelini

Nesnesiz ve yuklemsizim tıpkı
Adsiz olduğum gibi
Sahi unuttum adım neydi benim

Deniz Gece Mavisi