Umutlarını kuşan
kirli düşünceler
paslı yürekler
yosun tutmuş duygularla
nereye kadar
nereye kadar yılgınlık
teslimiyet
nefessiz kalışlar
bu yok oluşlar nereye kadar
algılarını aç ve dik tut başını
ve kuşan umutlarını
bulutlarla selamlaşarak
güneşe el sallayıp
gökyüzünü kucaklayarak
kanat çırpıyoruz
kimsenin bilmediği
sessiz özgürlüğe
Necdet Uçan