Uçurum

Uçurum

Kalbim derin uçurum
Kıyısında umutlarım
Hayallerim hayallerim…
Düşününce bazen
Oraya bakıp bakıp
Hatıralara dalarım

Bir ev kıyısında
Bir çocuk kapısında
Yok mu kapıyı açan?
Yavrucak hastalanmadan
Ev yıkık mı görülmüyor?
Çocuk hala neyi bekliyor?

Az ötede bir defter
Yıpranmış sayfaları
Sanki anı defteri
İçerisi yangın yeri
Yazılıp çizilmiş
Uçuruma atılmış

Bir saat var orada
O an durunca dünya
Yuvarlanmış uçuruma
Kaçta, hangi dakikada
Sayılar görülmüyor
Saat çalışmıyor

Sıcak çok sıcak olan
Bir ay var orada
Ya başı ya ortası
Anlaşılmıyor hangisi
Hepsi değil fakat
Atılmış takvimden bir günü

Bir dost mu oradaki?
Baktım ama benzemiyor
Zira dost olsaydı
Durmazdı uzakta
Riyası çıkınca
Yuvarlanmış uçuruma

Bir hayal var gördün mü?
Masum ve inceden
Hayali çözemedim
Belli olmuyor ki sızıdan
Henüz dünyaya gelmeden
Bitmiş sanki çok eskiden

Bir resim var orada
Hareli rengarenk
Nasıl da hevesle
Boyamış üşenmeden
Bilinmez nasıl neden
Solmuş renkler birden

Bak işte gördün mü?
Tam şurada
Hepsinin ortasında
Küçük bir bahçe
Sanki ‘Altın Kadeh’ açacak
Açacak bu baharda

Seyhan Korkmaz Avşar