Tozlu Albüm
düştü başı önüne….
kayıp gitti….
gözlerin önünden….
koca bir yaşanmışlık geçti…..
tozlu albümün sayfalarından….
düşen resimler gibi….
bir damla yaş süzüldü….
sağ yanağından usulca….
derin bir iç çekti….
yığılı verdi oracıkta….
tutungacı olmayan nevresimler gibi….
tutup kaldıran olmadı….
saatlerce öyle sere serpe….
kendine geldiğinde….
çoktan olmuştu gece….
bir uğultu kulaklarında….
mırıldandığı isimler gibi….
acılı yüreğinin fısıltısı….
kaybettiği eşinin acısı….
yüreğinden gözlerine vurmuş….
hayali gelince gözlerinin önüne….
nefesi düğümlenmiş boğazına durmuş….
ağlama Gülsüm der gibi….
her karesi indi tozlu raflardan….
film şeridi gibi akıp gittiler….
bir yaşanmışlık vardı….
birde alışılmışlık….
dilinden düşmeyen unutulamayan….
bozulmayan ezber gibi….
üzülme Gülsüm üzülme….
gülümse….
ne kadar olsa da keder…
sonuçta kader….
uzatmış elini bekletme gel der gibi…
Erdem Bağcı