Sokak Çocuğunun Aşkı
Sokak çocuğuyum, geçme yanımdan, git karşı kaldırımdan geç
Üstüm başım pistir, üstüne üstelik bir de kokarım
Yüzünü başka yana çevir, görmezlikten gel, ne bileyim işte
Bu sokakların ortasına örülmüş bir cezaevi duvarıyım
Bana öyle korku dolu gözlerle bakma Küçüğüm
Hani bir çiçek kopartır, sonra koklar, sonra atarsın
İşte ben o sokağa atılan çiçeğim, sen de bas üstüme geç Küçüğüm
Bu eşiklerin kiridir elim yüzüm
Sıcak bir yuva, benim öyle umudum, öyle hayallerim yok
Şu köprü altları kadar hayattan kopuğum Küçüğüm
Çölün kızgın kumlarıdır, avuçlarına dökülür yüreğim
Sevmeyi bilmez, sevilmeyi bilmez.
Olgun bir buğday başağı gibi boyun büker gözüm
İstanbul`un varoşlarıdır benim dudaklarım
Öpmeyi bilmez, öpülmeyi bilmez Küçüğüm
Ben sokak çocuğuyum,
Sevdam bu sokaklarda başlar, yine bu sokaklarda bitecek
Sen evine gidersin; annen, baban, kardeşlerin vardır. Küçüğüm
Yürüsem, neyim varsa yoksa işte hepsi bu sokaklarda yitip gidecek
Ben bu sokakların sevdası, yalnızlıkların ve kaldırımların aşkıyım
Üstüne basılan izmarit gibi ezer geçer beni bakışların Küçüğüm…
Serkan Ökçe