Sessiz Yorgunluk

Sessiz Yorgunluk

Yorgun adımlarla geçiyor günlerim,
Omuzlarımda ağırlaşan bir yük var.
Gözlerimde yorgun bir bakış, derin izler,
Hayatın yükü altında, bedenim biraz yorgun.

Uykusuz gecelerde kaybolmuşum,
Hayatın telaşı içinde yorulmuşum.
Umutsuzluğun ağırlığı çökmüş,
İçimde bir yorgunluk, hissedilir olmuş.

Belki bir mola, belki bir nefes almak lazım,
Yorgun bedenime biraz dinlenme şart.
Hayatın koşuşturması içinde unutulan,
İçsel huzur, belki de yorgunluğumu alacak sır.

Gökyüzüne bakarken bulurum belki de,
Bir nebze olsun huzuru, içimdeki yorgunluğa çare.
Yıldızlarla konuşurum, sessizce dinlerim,
Ve içimdeki yorgunluk, belki de biraz hafifler.

Ahmet Ariz