Sen Gittin - Ne Neşe Ne Heyacan Kalmadı - Sen Gittin Şiiri

Sen Gittin

Sen gittin
Ne neşe ne heyecan kalmadı bende,
Demek ki alışmışım ben bu kadere.
Yağmur misali gözyaşlarım dinmez nedense,
Ağlamaktan gözlerimde yaş bitti,
Hayallerim yarım kaldı,her yanımı hüzün sardı.
Sen gittin
Büktü boynunu saksılarda menekşelerim,,
Bahçemde renk,renk çiçeklerim.
Benim ise renk kalmadı yüzümde,
Soldu sarardı betim benzim.
Ölüm sessizliği sardı içimi.
Sen gittin
Havalar soğudu yağmurlar başladı,
Üşüdüm birden kanım,canım çekildi.
Gecenin siyahı doldu içime,
Nereye baksam karanlık şimdi,
Dünyamın yörüngesi değişti.
Sen gittin
Ağlamaktan gözlerimin feri bitti,
Biliyorum faydası yok ağlamanın çocuklar gibi.
Hapsettim kendimi acılı yüreğime,
Görmez oldu gözlerim hiç kimseyi,
İnan ki ömrümün yarısı gitti
Sen gittin
Şarkılar söylerdim eskiden,sustular birden,
Unuttum dostlarımı günü,güneşi.
Neşem sevincim hayallerim yok artık,
Biliyorum olamayız artık eskisi gibi,
Varlığımı yitirdim ben bittim.