Sen Gidince

Sen Gidince

Sen gittin ya umuda bırakıyorum
Eski günlerimi umutsuzca
Vurgun yemiş gibi kifayetsiz bedenim
İçimdeki yangın sürgit yandıķça
Loş ışıkta yaslı hüzünlü günler yaķında

Nasıl bir talihsizlik sen yoksun yanımda
Ardından hiç kesilmeyecek gözyaşlarım
Zifiri karanlıklarda gönlüm umutsuzlukta
Ardısıra hiç kesilmeyecek ağlamaklığım
Nerede seni hatırlatan bir resmini bulsam

Kahrımdan deliye dönüyorum sanki
Ezberimde tamamlıyorum eksik kalan yanını
Sana uzaklığım daha da çekilmez oluyor
Kolların yana salınmış yokuş aşağı yere basışın
İçimde sakladığım unutulmaz güzelliğinle
Nasıl bir altın olan hayran kalıyorum

Ercan Keskin