Özledim Bizim Ev Sahibimizin Çocukları Olmamış - Özledim Şiiri

Özlediğim o kadar çok şey var ki,sayfalar almaz,saymakla bitmez.
Çocukluğumu Özledim…
Çok sakin bir çocuktum,herkesten utanırdım.Ablam benden dört yaş büyüktü,erkek kardeşim benden üç yaş küçüktü,birinci sınıfa
başladığım sene ablam ilk okulu bitirdi,biz iki küçük kardeş birlikte oynardık,Kardeşimde uysaldı iyi anlaşıyorduk,oynarken düşünce
ağlardı,bende ona eşlik ederdim,onun canı,benimde yüreğim ya-
nıyor du demek ki.O huylarım hala devam ediyor,birisi üzülünce
samimiyim bu konuda en az onun kadar bende üzülürüm.Akşam
yemeklerimizi bitirmeden uyurmuşuz sofrada,rahmetli annecim bizi alıp yatırır mış.Mahallemizde suyu tatlı olan çeşmemiz vardı
herkes içme suyunu oradan temin ettiği için çok kalabalık olurdu
Su kablarımızı sıraya koyardık bu arada beş taş oynar ip atlar,
seksek oynardık akşam olunca ayaklarımın ağrısından ağlardım
buna rağmen ertesi gün yine devam ederdim,o günleri,
Çocukluğumu Özledim…
Bizim ev sahibimizin çocukları olmamış,bizi çok severlerdi,ben ve kardeşim o evde doğmuşuz on yıl oturduk o evde,kardeşlerimde olunca ev küçük gelmeye başlamış babam çıkacağını söyleyince,yeter ki çıkmayalım diye biz üst kata ev sahipleri de alt kata inmişler,nur içinde yatsınlar çok iyi insanlardı.
Evin merdivenleri ahşaptı kardeşimle sırayla tırabızanlardan ka-
yardık iAnnem çok kızardı biz kaşla göz arasında yine kayardık,
Çocukluğumu Özledim…
Bahçesinde ayva ağaçları vardı öyle değişik büyümüşler ki oturma yerleri vardı ağaca cıkar otururduk.Komşularla iç içeydik
Annemler gün yapar gibi her gün anlaşıp bir komşumuzun evinde toplanırdık herkes bir şeyler yapıp getirirdi bahçelere sofralar kurulur yemekler yenirdi,o günleri,
Çocukluğumu Özledim…
Komşu çocukları bir araya gelirdik büyükler gurup olurdu,herkesinde bahçesinde meyve ağaçları vardı,yasaklar tatlı olurya
Bizi gözcü yapar başkasının bahçesinden erik çalarlardı,evden bir avuç tuz alınır,her kese pay ederler bir köşeye oturur çatır,çatır
yerdik dişlerimiz kamaşana kadar.Ogünleri
Çocukluğumu Özledim…
Evcilik oynardık abla ve abiler anne baba olurdu bizde çocuklar,
o zamanlar çeşit,çeşit oyuncaklar yoktu annem hem ablama hem
bana bezden bebek dikmişti ağzı burnu her şeyi vardı gazoz kapaklarından tabaklar yapardık onlarla oynardık o günleri,
Çocukluğumu Özledim…
Babacım her bayram bize ayakkabı alırdı,terzimiz vardı annemde
bize elbise diktirirdi akşamdan yatağımızın başucuna koyardık
sabaha hazır olsun diye öyle bir heyecan vardı,ne güzeldi o bayramlar şimdi eseri kalmadı.Dilenciden çok korkardım,bir gün,
bahçe kapısını kilitlemeyi unutmuşlar dilenci girdi içeriye ben kork
tum kaçarken düştüm dizlerim yaralandı kanadı, annemde yan tarafta çamaşır asıyordu hemen geldi,müdahale etti,dilencide ne yapacağını şaşırdı gitti,annem o ne diye bağırdı,ben kötü bir alışkanlık edinmiştim evin duvarları beyaz badanalıydı,tırnağımla kazıyp yiyordum ne tat alıyorsam o günde evin dış duvarının tadına bakmışım ki yakalandım.Annem gözün kör olmasın demek ki sen yapıyormuşsun bende bu duvarı boyuyorum ne oluyor böyle diyorum,bir daha görmeyeceğim dedi çok kızmıştı.O gün o,
dilenci iyi ki gelmiş,Allah göndermiş onu kireçli duvarı yemem o gün son buldu.o gün güzel bir gün değildi ama aslında annemi özledim,Çocukluğumu Özledim…
Annem son numara küçük kız kardeşime hamileyken babam ev yaptırmıştı,evimize taşındık,fakat okulların kapanmasına iki ay vardı,öğretmenimden ve okulumdan ayrılmayayım diye okuluma devam ettim,okulum yeni evimize biraz uzaktı,o zamanlar servis mi var bir kaç dolmuş vardı vesait nerede.Bir gün babam rahatsızlandı astımı vardı,ambülans geldi hastaneye götürdü,ertesi gün okuldan gelirken caddenin karşı tarafında,elektrik trafosu yapmışlar mezarlığın içinde,trafonun üzerine x işareti kuru kafa resmi altına da yaklaşma öldürür Genel Işık yazmışlar, ben
duygusallıktan babamın hastanede olmasını dert etmişim ki ağlayınca yazıyı Genel Işık yerine Cemal Işık okumuşum,babamın adı Cemal idi, soyadımız da Işık ben babam ölmüş benden saklıyorlar diye ağlaya,ağlaya eve geldim evin altı bodurum du oraya girip ağıtlar yakmışım bizde de misafir varmış
sesimi duymuşlar beni bulup çıkardılar ben dahada coştum onlarda üzüldüler,ertesi günde babam geldi.Bu acı olayı degil aslında babamı özledim,
Çocukluğumu Özledim…
Ben ve erkek kardeşim aynı odada yatardık,mahallede şu isimde kaç kadı, şu isimde kaç erkek var diye sayardık kim fazla sayarsa kazanırdı,bazende uykusu kaçanların koyunları sayarken uyudu-
ğu gibi bizde sayamadan uyurduk.Ablam ev işlerinde anneme yardıcı olurdu,etrafı düzeltirdi bizde oynarken bozulurdu,ablam daha demin düzelttim bu ne böyle diye bağırırdı bzde kaçışırdık.
Kız kardeşim üç yaşlarındaydı çok güzeldi kimseyi beğenmezdi,komşunun kızı vardı alırdık onu bahçede oynasınlar diye pijama ile geldi diye beğenmezdi ben onunla oynamam derdi
böyle bir şey ah o günleri,
Çocukluğumu Özledim…
Eskiden ailece çoluk çocuk akşam oturmasına giderdik,çocuklar
bir kenarda turup kulaktan,kulağa oynardık,soba harıl,harıl yanı-
yor üzerinde kestaneler çıtır,çıtır patlıyor dışarıda kar,biz çocukken çok kar yağardı saçaklardan buzlar sarkardı şimdi oda kalmadı eskilerden ne kaldı ki oda kalsın.Eski komşularımı özle-
dim sabahları kahve faslı öğlenden sonra çay,muhabbet gırla gi-
diyor neşeyi muhabbet ne güzeldi o günleri,
Çocukluğumu Özledim…
Çocuklarımın küçük hallerini özledim,kızımda oğlumda çok güzel
diler onları yazsam ayrı bir konu çok uzun.torunumun küçük halleride ayrı,elinden kalem düşmezdi,bir gün kapının arkasını
çizmiş haberimiz yok,ben dedi kapının arkasını cizmedim ki ken-
dini ele verdi çok tatlıydı halada öyle.Her insan zaman,zaman deşarj olmaya ihtiyacı vardır rahatlamak için,sıkıntılarına ortak olacak,paylaşacak bir dosta ihtiyaç duyar ama maalesef bulamaz
eski dostlarımı özledim,
Çocukluğumu Özledim…
Bu zamanda kimseye bir şey anlatılmıyor,aşağı mahallede anla-
tırsın yukarı mahallede dinlersin,kimseye güven yok.Bayram larda
kardeşler bir araya toplanır annemde buluşurduk,aslında kalaba-
lıktan konuştuğumuzu bile anlamazdık,o birliktelikleri özledim şimdi her birimiz bir yerde aramızda kilometrelerce yol var,geçmişte yaşadığım çoğu insanla hayatta değil,zaman,zaman
geçmişte olanları hatırlarız ama hepsini aynı anda değil,bu yazıyı yzıp okuyunca,ben neler,neler yaşamışım ben bile şaşırdım,me-
yer ben ne çok özlemişim geçmişimi,
Çocukluğumu Özledim.