Yokluğun fırtına gönül bahçemde,
Gönül harda ,can ateşte yanıyor.
Cemre düşmüş yağmurları beklerken,
Gül bahçemin tüm gülleri soluyor.
Mehtaplı gecelerim senli olunca,
Uykusuz gecelerim kabusa döndü.
Dilim sükut etti sustu heceye,
Şarkılar şiirler geceye küstü.
Hatıralar anılar hala hep senli,benli,
Aklıma düştüğün an gözlerim nemli nemli.
Kırık dökük kaldı yaşanan dünler,
Bir garip hale düştüm Aslı Kerem misali.
Hangi akşam batmadı’ki güneş ufukta,
Hangi karanlıklar çıkmadı ki sabaha.
Gül kokulu cerenler Gönlümde beste olur,
Nağme,nağme Söylenir yüreğimin türküsü.
BeDeL
geceleri sensiz üşüyorum aşk