Kış Güneşi
Oysa öyle inanmışım ki
kapımdan baharın müjdelendiğine
Nasıl kör olmak bu
Nasıl tutulması aklın
Hiç baharım olmayacağını
Nasıl da görmedim
Ne de uzun olmuştu
Rengarek çiçeklerin mevsimini kaçıralı
Kıymeti nasıl da bilinmedi çiçekli bahçemin
Belki başkalarının kışında ayaz vurmasaydı dalıma
burnumu yakmazdı kokusu bu kadar uzakların
Kış gelmişti çoktan
ve daimiydi artık bahçemde
Bense yüzüme çarpan
sahte kış güneşinin ardından
ağlıyorum şimdi..
İdil Kansu