Kelebeklere Söyleyin
Ağır gelmiyor işte yükü kambura,
Alışır insan yüreğe yığılan kedere,
Umarsızlığın zaten terk ediş olduğu,
Hatırlatır aynada gördüğü gözlere.
Bağırır biri, uslu durdum diye göğe,
Ustaca gülümseyen lekeli yüreğe.
Öfke perdesinin ardındaki yüzler,
Seçilemez toplasan da güneşler.
Avutsa da bedeni karanlığın eli,
Tüm iştahıyla bulmalı bekleyeni.
Var olmayan kapılara atar elini,
Ardına düşer gecenin gölgeleri.
Kaygıdan örülmüş dikenli taçlar,
Sevdaya yetemez ki çiroz kalpler.
Gözlerin soğuk havası ürpertir teni,
Kelebeklere söyleyin günümüz bitti.
Şaban Turan