Kayıp

Kayıp

Sensiz hayat tatsız demiyorum,
Ya da tuzsuz,
ve yahut şekersiz bir çay
Demiyorum sensizlik için.
Her zamanki duygularla anmıyorum seni
Çünkü sensiz olmak her zamanki gibi,
Bayat bir duygu değil.
Ama sensizlik çok bayat gibi sıradanlık da katmak istemiyorum,
Ama illa bir şeyle anlatmam gerekse, ev baklavası gibi derim
Herhangi bir evde yapılan, herhangi bir ev baklavası

Hayat sensiz olmuyor demiyorum,
Hayat sensiz de oluyor
Ama bizsiz oluyor
Ya da biz oluyoruz
Ama sensiz.

Artık daha az yer kaplıyorsun kafamın içinde
Ama kafamın içinde yer kaplıyorsun
Birler ve sıfırlar gibi.
Kendimi bir at kestanesi ağacına benzetiyorum.

Mısralara atıyorum kendimi,
Kendimle dertleşiyorum
Bir şiir yazma ahmaklığına tutuluyorum
Ama bifayda
Kendi hissetiklerimi kendime dahi anlatmayı beceremiyorum
İşte sensizlik böyle bir tat bırakıyor
Tadı var tuzu da var ama yine de bir şeyler eksik.
Ve ne olduğunu hissediyorum ama kendime bile anlatamıyorum.

Özcan Yiğit