Hüzün Damlaları
Neden geç geldin ki bana?
Ömrümün baharı ziyan olmadan bulsaydın gönül evimi.
Eller dokunmadan sarıp sarmalasaydın,
Yüreğinde sakladığın gibi yanıbaşında tutsaydın beni.
Seninle başlayıp, seninle tamamlasaydıım,
Ömür yolculuğumu.
Seninle yaşlansaydım,
Seninle tatsaydım iki cihan mutluluğunu.
Bunca acıya göğüs germeden gelseydin ya bana,
Gözlerimde ışık, gecelerimde yıldızlar kaybolmasaydı.
Varolsaydım her anında,
Hastalıkta, sağlıkta.
Seslenişinde, nefesinin değdiği yerde soluklansaydım.
Karanlıktan korkmadan, göğsüme bir ağırlık oturmadan,
Ağrılı başımın yerine huzura uzansaydım.
Neden geç geldin ki bana?
Neden heder ettin onca yılı.
Sen tecelli etseydin ömrüme,
Böyle erken çökmezdi yüreğim.
Bu kadar karalar bağlamazdı ümitlerim,
Hüzün damlamazdı kirpiklerimden bu denli.
Döndü Dülger