Hüzün

Hüzün

Yarınlar, bir adım sonra gelir.
Gelir, hep bir basamak sonra hüzün.
Gecelerin ömrü, gündüzlere sorulur.
Neredesin şimdi?
Saymakla geçmeyen günler,
Göz açıp kapama kadar yakın.

Bir yudum ses düğümlenmiş gözlerinde,
Hayallerden geçilir, korkulardan rüyalara.
Uykuların şimdi nerede.
Dağ gibi durmuşsun, gidenlerin önünde.
Seni aşan bulutlar, yağmur olup,
Yağıvermiş ellerine.
Kapanıvermiş ölmüşçesine,
Toprak olup,
Ellerin üzerime.
Toprak, yağmur ve hüzün…
Taner Çaylak