Güz Yarası
Güz yaramı
bıçak gibi kesen
Şubat ayazıydı
sen yine yoktun
dökülürken yapraklar
yalandan değil delirmelerim
bir ıslık çal serçeler uçsun
ceviz ağacından gölgelerim
çırpınışlarım toprağa , suya
köşesine yalnızlığımı bıraktım cam kırıklarının
her çırpınışımda kan damladı
acılarımı bir gülüşüne değişmem bilirsin
grinin içinde kırmızı olabilmek
siyahın içinde beyaz gibi
sen nefes almak gibi
havalandırmaya çıkmak gibi
sen deniz gibi
yağmur gibi toprak gibi
sen cam kırığım
şubat ayazım güz yaram
kesik kesik..
Erkan AÇIKGÖZ