Güller Solarken

Güller Solarken

Ufuklar kapalı bugün.
Güller güneşe küsmüş.
Oysa ne çok muhabbet duyardı.
Güneşe saygı ve sevgilerle.

Sabahın seherinde.
Çiğ düşmüş yapraklarına.
Bir o kadar mahzun.
Bir o kadarda bedbahtlar.
Nedendir bilinmez ama.
Bir yudum sevgi, bir tatlı söz.
Bir bardakta çay yarenliği idi özlemleri.

Ruhunda fırtınalar koparken kırmızı güllerin.
Yüreği vefasızlara param parça olurken.
Gözyaşlarını
Kimseler görmesin diye,
Yağmurda yerlere akıtıyordu.
Gizliden gizliye,
Bülbüllere sitem etmiyordu.
Aslında, iltifattan çok, sevgiye muhtaçtı.
Ha birde, muhafızlar varya.
Vefasız dikenler onlara da kırgındı.

Yüreğindeki fırtınalar.
Gözlerindeki yaşlar.
Gönlündeki muhabbetler.
Kalbinin derinlerine gizlenmiş hasretler.
Zavallıyı yeis e düşürüyordu.
Bugün güz yağmurlarına dargın.
Kuzey rüzgârlarına, içten içe kırgındı.
Çünkü yağmurlar ölmesini beklemiş.
Rüzgârlar küllerini savurmayı.
Bugün bir bedbahtın.
Düğünü vardı semada.
Nikâh memuru Azrail.
Evlenme cüzdanı mizan defteri.

Muammer Kars