Gönlümün Son Misafiri - Bu Gönülde Durmayı - Gönlümün Son Misafiri Şiiri

Bir sonbahar gecesi
Delice yağan yağmurun sesi
Camları dövüyordu san’ki
Birden hayallerimden ayırdı beni
Her yağmur yağdığında
Yüreğimde sensizliğin acısı
Duygulanırım hüzünlenirim
Kendimi başka alemde bulurum
İçinde bulunduğum duygusal durum
Beni çok uzaklara götürür
Ahhh sevgili yaşananlar şu anılar olmasa
Bu kadar yıkılmazdım bel’ki
Onca aşk yeminlerin nerede hani
Hiç dinmiyor yüreğimde’ki sızı
Hüsrana düşürdün beni
Bu gönül isyanlarda
Sen gönlümün son misafiri
Bu gönülde durmayı beceremedin
Aslında çokta zor değildi
Sen sevmesini bilemedin
Gece gündüz ağlamaktan
Göz pınarlarım kurudu
Var olan duygularım yok oldu
Bir ruh gibiyim şimdi
Hiç bir şeyin anlamı kalmadı
Varla yok arası bir haldeyim
Yaşıyormuyum emin değilim
Bir aşkı öldürdün bir hayatı söndürdün
Mutlumusun sevgili