Gökkuşağı

Gökkuşağı

Gökkuşağının renklerinde buldum seni.
Mavilere umut dedim, yeşillere huzur.
Sen pembeydin bana, aşk kırmızıydı.
Tüm renklerimi karıştırıp, yeniden yaptım seni.

Biraz umut kattım, biraz hasret, biraz da huzur.
Gökkuşağının bütün renklerini toplasam da bir eflatun yapmadı.
Eflatun ellerindi, eflatun yüreğindi.
Ben eflatunu seninle tanıdım.

Siyah beyazdı literatürümdeki tüm renkler.
Sen mavime pembe oldun ve aşk, eflatunun içindeki tek kırmızı.
Şimdi eflatun sevinçler saklıyorum avuç içlerimde.
Her biri umut, her biri aşk, her biri sen kokan.

Seni tanıdığım günü eflatundan elbiseler giydirdim yüreğime.
Umut ektim ellerime, huzur biçtim dilimde.
Sen eflatunun en demi, sen aşkın beden bulmuş hali.
Gel ve eflatuna bula tüm hayallerimi.
Eflatun bir renk olmaktan çıksın.
Hadi tuvalimden kaybolan renklere inat, eflatun eflatun gel bana.
Ve söyle, mavime pembe,
Hayatıma gökkuşağı,
Geceme mavi olur musun?

Deniz Gece Mavisi