Girdap
Yüklendi üstüme dünyanın yükü
Çok ağır, altından kalkamıyorum
İçim kan ağlıyor gözde var korku
Ağlasam göz yaşı dökemiyorum
Nefsime yenildi yazık şu gönlüm
Boş hevesle geçti kısacık ömrüm
Mihnetim şahsıma, feleğe tavrım
Çağlasam su gibi akamıyorum
Utanırım müşkül olan halimden
Yere düşsem kimse tutmaz elimden
Kaderin ipliği, bağlı belimden
Düğledim kendimi açamıyorum
Zamanı an sayıp, tükettim ömrü
Ne bir serçe oldum, ne oldum kumru
Kim çizdi yolumu, kim verdi emri
Düştüğüm girdaptan, çıkamıyorum
Kaldım köşelerde kaldım arada
Huzur kime benzer kim var kurada
Hep aynı yerdeyim aynı sırada
Bağlandım gurbete kopamıyorum.
Zikrettin Karaca