Geçer
kırıklarım ufalanır salınır hüzünlere
uzaklardan bir ürperme
son nefesim yüzüne vurur
dudaklarından iki hece dökülür
çöl yüreğin alev alır toprağın kavrulur
alevler alazlara, alazlar korlara,
korlar küllere dönüşür
bir damla su bulamazsın
bir soluk alır bu da geçer dersin…
bu da geçer…
Serap Çelik