Düş
Güzergahını bildiğim yollarda,
Çıkmaz sokaklara sapmışım..
Tutkularım
kalem kırmış mantığıma,
Bir ufak rakıya tav olmuş
Hayallerim,
Cemal Safinin
Ya evde yoksan
Korkusuna kapılmışım .
Yalnızlık beni sevmiş
Ben seninle kalabalıklaşmayı.
Gürültü olmayı istemişim
Issız caddelerinde gezerken,
Loş bir odada ses olmak istemişim,
Ilık bir rüzgar penceremden içeri dalarken.
Umutlarım,
Atilla ilhanın sen yoksun, umutsuzluğunda yitirilmiş,
Sana o kadar mecburken
Uykularıma misafir olmuş hasretin,
Sülietin yansımış gözbebeklerime,
Mest olmuşum
Bir bakışına
Bir de gülüşüne.
Uyanmışım
elin elime değecekken,
Düşümün en güzel yerinde,
Ay kararmış,
Ahmet Arifin, en leylim gecesinde ölesim tutmuş,
Bir rüyalık daha yaşamak isterken…
Şairlere ayıp etmişim senin yüzünden
Dik tutamamışım kalemimi,
Boynu bükük şiirler yazmışım,
Kederle beslenmiş mısralarım,
Bir damla gözyaşı uğruna,
Her kıtanın canına okumuşum.
Nasıl etmeli de
ağlayabilmeli çaresizliğinde,
Ben hep
Nazım Hikmet olmuşum.
Belgin Akçay