Arşı Alem - Nur indi gökler den sadık - Arşı Alem Siiri

Arşı Alem

Nur indi gökler den sadık kuluna,
Saf-i saf eyledi muştular beni,
Misk-i amber sindi canan gülüne,
Karanlık kuyuya astılar beni…

Zifiri siyahı kadehte içtim,
Günah deryasının içine düştüm
Vuslat köprüsünde şaşırdım şaştım
Kudret-i alemden kovdular beni…

Hünkar da melekler döndü kıbleye,
Tekbir-i Rahim de girdim sıraya,
Cezbe ne takıldım düştüm deryaya
Alem-i kebirden sürdüler beni…

Kabri cemil ile yol aldı mevta,
Sorgu melekleri, hep aynı saf da,
Günah ile sevap, başka taraf da,
Siyahtan geceye çaldılar beni…

Arşı alem, nur cihanda var oldu,
Adem baba cennetinden kovuldu,
Tövbe etti günahları son buldu,
Celal-i Rahmana saldılar onu…
Cennet-i alaya sundular onu…,

Zikrettin Karaca