Anlatabilsem Sana - Ölümle başbaşa yürüyorum - Anlatabilsem Sana Siiri

Anlatabilsem Sana

Ölümle başbaşa yürüyorum
Yağmura ve güneşe mahcubum
Ve en çok da sana..
Anlatabilsem sana ,gidenlerin türküsünü
Gizleniyorum sıcak bir ekmeğin içine
Yoksulum,tepeden tırnağa
Gecekondu evlerde büyüdü harflerim
Ne zaman şu sokaktan geçsen
Dilsizleşen bir dünya..
Sözcüklerin enkazından çekip çeviriyorum aşk mısralarını

Şiir aniden gelir
Mayıs’ta yağan kar gibi
Güneş çarpması ya da aşk gibi
Gecenin uzun bir yolcusuyum ben..
Şafak bir bomba gibi patladığında
Acılı bir kadın haykırır:
Yaşasın aşk!
Anlatabilsem sana
Savaşı ve barışı ayıran duvarı
Yaşam ve ölüm arasındaki dansı
Ben arafın çocuğuyum
Yaşamın,bir ucundan diğer ucuna geçtim

Anlatabilsem sana
Dostoyevski’nin budalasında ergenliğimi tattığımı
Nietzsche’nin zerdüştünde büyüdüğümü

Anlatabilsem sana delik ceplerimden çamura dökülen bayram harçlığımı

Anlatabilsem sana bir babanın fotoğrafını terli yastıkta eskitmeyi

Anlatabilsem sana,ilk saçımı tarayışımı
Bit kırılmasını ve annemin bu hususta telaşını

Anlatabilsem sana,koca dünyayı sana
Dünya büyük değildi
Belki yüreğim küçüktü
Acılarım için bile yer yok orada

Anlatabilsem sana ,yalnızlığı
Yalnız insanları
Çok daireli ,az duygulu şehirleri

Yum gözlerini ve unut tüm dediklerimi
Anlatabilsem sana unutmayı..

Arıkan Akar