Adı Umuttu
Aramıyorum artık yanımda kimseleri
Zaten kimse de sormuyor bana artık seni
Cüzdanımda bir kimliğim var, yaktım resmini
Artık böyle sadece kimsesizliğimleyim
.
Aramıyorum artık, ne ararım ne de yazar
Ki unutma bendim sana o şiirleri yazan
Oysa sende kalmak için biraz umut toplayan
Gönlümün kapısını aç da içerisini topla yâr
.
Yaşadığın sokağın adresini dahi unuttum
Sende kalan son şeyim öldü, adı umuttu
Şimdi bir ismini hatırlıyorum onu da unuttur
O sofradan ben kalktım, benim kumarım sondu
.
Aşkmış sevgiymiş hepsini geçtim
Eminim ki savaşsaydım kaybederdim
Kimse için değmeyecek bir yoldan vazgeçtim
Aşkı elimle itip yalnızlık şerbetinden içtim
.
Aramıyorum artık, numaranı da sildim
Bana seni hatırlatacak her ne varsa ittim
Yerle bir olan gururumu ayaklarınla ezdin
Hatırlıyor musun beni elaleme madara ettin
.
Ben sen için dua etmek istemiyorum artık
Baksana nasıl birden bire beni ortalığa attın
Seninleyken biraz düşe aldandım biraz da saftım
Ben açılan bu yaralarımı birer birer sardım
Ahmet Sarıtaş