Yüklemişler omuzum da,tüm dünyanın yükünü,
Saplamışlar göğsüme,acıların okunu.
Hani gülen yüzüm,nerde şen kahkahalar,
En son ne zaman nerde ,güldüğümü unuttum.
Bazen hüzün doluyum,bazen neşeli,
Sen benim gönlüme ,düştün düşeli.
Huzura kavuşmak için,her sabah,
Seni resimlerde ,görmem yetiyor.
Yaslan göğsüme yaslan,yüreğim kök gibidir,
İçime düşen sevdan,bulutsuz gök gibidir.
Ahenkli sözcükler dökülür dilden,
Seni sevmek,şiir yazmak gibidir.
Mesafe çok uzun ,lakin ömürler kısa,
Hasrete düştükçe ,artıyor tasa.
Her akşam efkarla,kurulur masa,
Otur’da beraber,aşk’a içelim.