Gecem Benim - Uyku Öyle Uzakki - Gecem Benim Şiiri

Gecem Benim

Kendimce yaşıyorum,sunduğun güzel aşkı,
Bana umut vermiyor,dinlediğim her şarkı.
Artık dert ortağımdır,kadehler benim,
Meyhane masasında, masama Sevdan düştü.

Nefes alamam sandım, sensiz kaldığım zaman,
Ayrılık ateşinde boşu boşuna yandım.
Terk edilmek dünyanın sonu değilmiş meğer,
Göremiyor gerçeği,Aşıksa eğer insan.

Seni en mahrem yerde saklayıp gizlerken,
Gözlerimi yumardım.hatırımdan geçerken.
Ben goncası gibiyim,susuz kalmış bir bağın,
Dökülüyor yerlere, öbek öbek yaprağım.

Bilirim yarını yok,beslediğim bu aşkın,
Platonik aşkların,elbette sonu yakın.
Tanrıya yalvarırken,geceleri gelmeni.
Yalnızlık tasasında,geceme sevdan düştü.

Başım değmez yastığa.,saçlarım darmadağın,
Uyku öyle uzak’ki,bir yıldız kadar bana.
Gecem benim sevgilim,ben onun sevgilisi,
Gözlerimi dikerim,böyle bakıp tavana.

Bunun başka bir dilde, tarifi tabiri ne,
Pişmanlık hissi duymaz,sevmisse sevdiğini.
Tek’mi çift’mi oynama son papatyayı yolup.
Hicrette bir sürgünde, uzaklaşan birine.

Dur desem söz dinlemez,şu benim asi gönlüm,
Senin mızrabın ile ,tınladı gönül telim.
Bir nefes bir ses alsam,aşk dolu yüreğinden,
Senden felen her şeye,razı bu deli gönlüm.