Yarda Sevda Kalmamış
Divane olmuş gönül,sevda yolunda hasta,
Yıllar’mı yordu beni,aşk’mı yordu. hasret’mi.
Yar’mı çağırdı beni,yol’mu yoksa gurbet’mi,
Gece gündüz koştuğum,dilerim darmadağın.
Beni şair eyledi,dütüğüm kara sevda,
Peltek konuşur kalem,aklı kaldıya yarda.
Zaman denen canavar,aynalara küs etti,
Yumruk yumruk çizgiler,yüzlerim darmadağın.
Sevda ateşten gömlek,giyenlerse çilekeş,
Aşk diye ardına ,düştüğüm koca ateş.
Kalbime ayrılığın acıları dolsa’da,
Kendime can bildiğim,yarda sevda kalmamış.
Anmam desende beni,kalbin anacak bel’ki,
Yüreğin cız edecek,kalbin yanacak bel’ki.
Kendi ile kendini,gizli dağlayacaksın,
Geçekten sevmişisen,mutkak ağlayacaksın.
meftun
biz sevmeyi kalanlardan deyil gidenlerden öğrendik....
BuzDağı
Bazı Kahveler uzaklara bakarak içilir. Kahve kokusu hasret kokar... Vaz geçilmez insan yoktur.. SEVDİĞİN İÇİN .. Katlandığın insan vardır.