Üzgünüm Hayat - Her Gün Parça Koptun Yüreğimde - Üzgünüm Hayat Şiiri

Üzgünüm Hayat

Baharsın,aşksın,umutsun,hayalimsin.
Güldükçe güller açar,gamzeli yanaklarından.
Sevda kokar saçlarının her bir teli,
Sevgili bu nasıl sevgi.
Üzgünüm rüzgarın devirdiği çınar gibiyim,
Ruhum yetim,kirpiklerim nemli.
Hiç bu kadar çaresi hissetmedim kendimi,
Yalnızlık dağ gibi çöktü yüreğime,
Gözlerimde aydınlık,dudaklarımda gülümseme yok artık.
Yaprak,yaprak düşüyorum her gün bira daha,
Yalnızın binlerce insanın arasında.
Ölüm hücresindeyim san’ki tükenmiş gibi ömrüm.
Üzgünüm hayat,her gün parça,parça koptun yüreğimden
Nasıl olsa bir gün çekip gideceğim,
İsyanım sana değil aslında,hayatın sancısına.
Silinsin artık hayalin ruhumun derinliklerinden,
Yeter artık sevgili kan sızıyor kalbimden.
Kaçsam diyorum bu dünyadan Nereye?
Varsın ardımda ölüm.keder dağları olsun.
Ateşten gömlek gibi sardı tenimi sevdan,
Ne yapsam anlatamam.
Öyle bir sevda’ki kalemim prangalı,
Yüreğimde hançer,
Kitaplara sığmaz sevdam ama,
İstesemde yazamam ‘ki.