Karanlığa yazıyorum seni her gece,
Sözlerime cemreler düştüğünden beri
Çözemedim bu işin sırrını çözemedim.
Alsam başımı gitsem diyorum,
Maviliklerde kaybolsam.
Tüm rüyalarımı sana bırakıp,
Beraberimde götürsem tüm çileleri.
Mülteci hislerimi arkamda bıraksam.
Derinliğinde kayboluyorum buruksu bir acının,
Bir duygu seli içimde,
Sensizliği ezberledim artık.
Nasıl anlatsam sana özlemimin tarifini.
Bir hiçlik arenasında
Uğruna ölümüne vuruşmak gibi..
Gitmiyorum.
Daha doğrusu gnemiyorum.
Çün’kü ucunda sen varsın vedalarımın.
Ağlamaya dönüşüyor,
İçimde’ki biriken öfkeler.
Kendimi iki damla göz yaşında buluyorum.
Seni yazmak istiyorum yeniden,
Tükenmiş bütün söylenecek sözler.
Bir,bir boğazıma düğümleniyor.
Yaşanmışlıkların çizgisinde,
Kimi çektiği acıları anlatır,
Kimi yaşanan aşkları.
Bir ’’sismografi’’dir,
Yüzümüzde sayısız depremin izlerini taşır.
Tüm şiirleri okudum bulurum diye,
Nakaratını dinledim tüm şarkıların.
Mistik bir lirin tellerinde aradım yoksun,
Yüzüme vuruyor sensizliğin matemi.
Dur diyesim var kahrolası zamana,
Neyi deşiştirir’ki.
Yine dönüyorum karanlığıma,
Yine seni yazacağım satırlarıma,
Hergece’ki gibi.
Neden gitmedim,
Anladın’mı neden,
Gidemedim.
SamueL
Gıden Mutlaka geLir..