Fırtınalar - Estiren Sen Değilmiydin Ben Sana - Fırtınalar Şiiri

Fırtınalar

Dün seni gördüm uzaktan,bir tuhaf oldu içim,
Siyahtı saçların,bembeyaz olmuş
Hayat yıpratmış seni bakışların yorulmuş,
Fırtınalar estiren sen değil’miydin.?
Ben sana koştukça,sen uzaklaştın benden,
Ne bir gün aradın,ne bir gün sordun.
Eksiklik aşkta mıydı,yoksa bizde’mi,
Kusur dildemiydi,yoksa sözde’mi.?
Aşk denilen yangınında yandım kavruldum,
Çepeçevre çevrildim zaman içinde.
Ne vuslat mümkün oldu ne hasret bitti,
Tükendim yıkıldım,tarumar oldum.
Hayatın sobaharında,aşk’la girersen cenge,
An gelir’ki gönlüne bir sevda düşer.
Gün gelir’ki dilinden düşen şiir’in
Her satırı ayrı dert,ayrı perdedir.
Biliyorum’ki Aşk’a ayrılıklar dahilde,
Ruhumda yarattığın yıkıntıya isyanım.
Mümkünmüdür böylesi,sever iken nisyanım,
Korku işgalinde’ki hayallerden yoruldum.