Sustum Ağladım
Öyle bir anda ,ansızın ( an) da kalmadı sızın ) geldi ki kalbime dedim ya misafir yada ebeden gönülde kalan , bu senin kapanmaz ,kabuk tutmaz yaran , ben senden sonra sustum ağladım , ,kalemi kağıda yazdım ağladım, Nasil bir siirse ,her kelamı beni benden alan , darmadagin edip hallaç gibi savuran ,rızasız bahçenin gülüne kanan ,bülbüller ya Vedut dedi , Kuşlar ise feryat figan ,icimde taa derinde kana kanayan , sustum ağladım, kalemi kağıda yazdım ağladım, ben seni gördüm göreli aklim firari ,yuregim deli , sensizlik mi ? Yoksa müebbet mi ? Ben Seni bildim bileli sustum ağladım, kalemi kağıda döktüm ağladım, her gece ya Sabır urganini boynuna takan, Yusuf süresini göz yaslari ile okuyan nefis sehpasını gözünü kirpmadan yerden yere vuran ,elini ayağıni dünyadan koparan, ben senden sonra sustum ağladım kalemi kağıda yazdım ağladım, , Sessiz sedasız hücrelerde sensiz YÂR ile kalan,Bildigi halde Ona sevdasıni hece hece anlatan ,hayali ile gönlünü susturup avutan , ben senden sonra sustum ağladım, kalemi kağıda yazdım ağladım,
Kalemiyle çukurunu
ile ilmek ilmek kazıyan , belki gören okuyan, duyan olur diye silip silip bastan yazan , yuregini dipsiz karanlık kör kuyulara umursamadan bırakan, gelmişini, geçmişini bir tek söze yakan , ben senden sonra sustum ağladım kalemi kağıda yazdım ağladım,
Şafak vaktinde Rabbine el açan , dualari ile sana kavusan ,vuslati mahsere bırakan ,Aşk ın Selasini istemeye istemeye okuyan , sustum ağladım, kendi kalemimi kırıp ağladım….
Şimdi ,Mezarımi sorma nerde nasil diye , bir garip ölmüs gitmis derler ebede ,yurekten bir fatiha gönder bekletme sakın haaaa o karanlik dar yerde , ben senden sonra sustum ağladım, yalan dunya küstüm agladim kalemi kağıda yazdım ağladım, bir veda edemeden gittim ağladım…
Yaren Atalar