Zaman Kıyıcı
umutlarımı kapattı
gelmeyen aşk
yaklaşırken sonuna hüzünlü ömrün
mektup yazıyorum karanlıklara
gece yağan yağmurlarla ıslanıyorum
umutlarımı tükettim mi ?
bilmiyorum
hüzünlü yalnızlığım
yıkılmış şehirlere
yanmış bir göğe benziyor
dik başlı yıllarımı arıyorum
ömrümün bu saatlerinde bile
zamanın yok ediciliğinde
kaybolmuş gençliğimi özlüyorum
kalbim yanıyor
kimse acımı bilmiyor
belki bir gün
sahil çay bahçesinde
sana rastlayacak
aşkı hissedeceğim ..
Elazığlı Mustafa Kaya