Sakın Üzülme

Sakın Üzülme

Çeyrek asırdır gözlerinin
Karasına sürüldüm
Karacam senden evvel ölürsem
Gözlerinden çıkarma beni.

İstemem senden sonra bir günü
Öldüğüm o günde
Kara gözlerine sür beni
Ömrüm diye sinene sar beni.

Karacam canım sana feda
Sevmedim vallahi senden başka
Sevdiysem eğer çek mavzeri
Bir kurşunla döşümden vur beni.

Yadigar bıraktım aşkımı sana
İliştirdim şen bir gülüşe
Son buse ile hatırla beni
Akşamın deminde an ismimi.

Özür dilerim Karacam affet
Bu defa seninle gelmeyeceğim
Toprak aldığını geri vermiyor
Sonsuzlukta uzat bana elini.

Sakın ardımdan üzülme
Matem elbiseni giyme sakın
Çeyrek asrı aşan bu aşkı
Gecene gündüzüne sar emi.

Hamiye Gül