Yakamoz

Yakamoz

Seni hic tanimamama ragmen
Denizimde yakamozum olmayacağını biliyorum
Yinede gözlerini üzerime düşen
Maviliğinden alamiyorum
Deniz yakamozsuz
Yakamoz denizsiz olmaz biliyorum

Ama yüreğimin bütün kilitlerine defalarca kere mühürler vurulmuş
Sevmemeye hüküm giymiş bir bedeni sürüyorum
Ac kurt gibi acılar ciğerlerimi parçalıyor
Yine yağmurlar yağıyor gözlerime
Ve yüreğim ıslanıyor
Alt yapısı bozuk değil ki bedenimin diyemiyorum
Sıradan ve durağan herşey
Sanki bir zıplasam yayından boşalacak zemberegi bozuk saat gibiyim
O bile günde bir kere doğruyu gösterirken
Hayatın bana hiç gülmemesi

Düştüğüm kalktığım yara aldığım her acının hesabini soruyor ellerim
Bir tek huzur sensin
Bazen kıyılarında sessiz sessiz dinlenmek istese de bedenim
Korkuyorum yağmurunda ıslanmaya
Gözlerin bulutlu
Yüreğin narin
Benim gibisin
Acilar yüzünü mesken tutmuş
Dudaginin kenarındaki gülücük solgun
Aslında bir elmanın iki yarısı gibiyiz
Sen aşka tövbeli ben sevdaya yasaklı
Bir şiir olsan anlatmaya yetmez seni harfler

Bir şarkı olsan takılır kalırsın dil ile dudak arasinda
Bir kere görülecek ama asla unutulmayacak bir rüya gibi yüreğin
Çöplerini atmış bir ev gibi
Temiz ak pak
Oysa ellerinde geçmişin çamurlu izleri
Senin suçun yok demek isterdim ama kim suçlu kim değil artık bilemez oldum ben

Kırık dökük harflerle seni anlatmaya çalışan acemi bir şairim
Avuçlarının arasında ölümü bekleyen bir kelebek gibi
Bakıyorum gözlerine
Keşkeler yamaliyorum bir günlük ömür daha
Biliyormusun derin derin nefes alıp amin dediğim tek kişisin
Rabbim le benim aramda adı sen olan sonu amin olan tek çaresizlik


Deniz Gece Mavisi