Sen Benliği
Kalem nedir bilir misin ey dilber
Bir ses ile başlar derdini anlatmaya beşer
Anne ya da baba ilk sözler
Dur daha şiire varacak bu dizeler
Dilimizden çıkana iletişim derler
Her bir kelime taa kalpte pişer
Gelelim şairin dili ne söyler
Giriyorum mevzuya şimdi ey kamer
Sevdan ile dolu aşkindan ibaretim
Kum tanelerince fazla içimdeki senim
İlk sözlerim anne baba değil,sevdiğim
Doğum günüm iki tane var benim
Gözlerim açıldı bu koca yaşlı şişko dünyaya
Yirmi iki sene olmuş geleli buraya
Yaşadığımı saniyormuşum senden evvel
Gözlerinde buldum nefesi hasbelkader
Denizleri çok severdim gökyüzünü de
Mavi her daim huzur verirdi içime
Yıldızlar göz kirpardi sanki bilircesine
Ve geldi o eşsiz gün yerleştin her zerreme
Ben derya gözlerine vurgunmuşum en baştan
Saçların güneşim günüme ışık tutan
Bütün dünya aslında beni sana hazırlamış
Yıldızlar aşkını işaret etmiş bunca zaman
Şarkılar öğrenmiş bülbüller billur sesinden
Güller açmış gül yüzün yüzünden
Ah eşsiz melek bunlar değil divanenin sözleri
Çünkü benliğinden öte dolu her yanı sen
Uzar uzar da gider bu dizeler sonsuza
Bütün kalemler seni yazsın kağıtlara
Edebiyatlar oluşturalım şairler ve yazarlarla
Nafile bir uğraşı olur yetmez eşsizliğini anlatmaya
Mehmet Yasin Ünal