Soruyorum
Sarıldığım yastık sayısı arttıkça her geçen gece,
Yenilmiş sayılmaz mıyım hayata karşı?
Uzandığımda yatağa tavana bakarak,
Kurduğum hayallere ihanet etmiş olmaz mıyım?
Başkalarına kızdığımdan daha fazla kızsam sevdiklerime,
Kalp kırmış olmaz mıyım habersizce?
Gönlünü alsam kırdıklarımın yavaş yavaş,
Öylece yaptıklarım unutulur mu geçmişte?
Kalksam bir rüyadan arasam, istesem birini yanımda,
Hayalini kurmam yeter mi?
Sarılma ve konuşma isteğimi karşılasın diye,
Bir ömür beklemeye değer mi?
Gönlümden geçenleri aktaramadığımda karşı tarafa,
İçimdeki yaralar daha da azmaz mı?
Belki de hazır sessiz kalmışken,
Hayatı tek başıma yaşamaya değmez mi?
İbrahim Yay