Hüzünlü Kalem

Hüzünlü Kalem

Ey sevdiğim güzel nerde sin şimdi
Gönlüm sükun bulmaz, seni arıyor
Seni kaybettiğim hangi mevsimdi
O yüzden kalem im hüzün yazıyor

Sevda çukuruna düştüm yarenler
Bu işe bir çare var mı erenler
Yar in bahçesinden gülü derenler
O yüzden kalem im hüzün yazıyor

Gül diye sevmiştim, diken mi ola
Nola ey yar halim bilmem ki nola
Düştüm ben sevda da harlı bir yola
O yüzden kalem im hüzün yazıyor

Gönül dergahından kovuldum gayrı
Sav beni başından, kalayım ayrı
Seven gönül böyle koyamaz tavrı
O yüzden kalem im hüzün yazıyor

Gülmek haram oldu gittin gideli
Gönlüm huzur bulmaz bitti diyeli
Özlemim bitmiyor, yaşam çileli
O yüzden kalem im hüzün yazıyor

Uzaklara varsam seni bulamam
Bulsam da sineme alıp saramam
Yad yabana seni varıp soramam
O yüzden kalem im hüzün yazıyor

Kul Seyyaha sorma derdi büyüktür
Yalan dünya sanki sırtım da yüktür
Senden ayrı kaldım boynum büküktür
O yüzden kalem im hüzün yazıyor

Kul Seyyah