Suskunluğun Cezası

Suskunluğun Cezası

Gidebildiğim her buluşmaya yalnızca sessizliğimi götürürüm..
Arkasına gizlemiş saklı bir buket çiçek gibi
Kimsecikler görmez arkamda sakladığım çiçeği
Ve sıfatlarını buruşturup red cevabı verirler bana
İçimde onlara şiirler dökerken,
Onlar benim gözyaşlarımı dökenler.
Herkesin rahatça geçtiği acının kontrol noktasında
Tam geçmiş olacaktım ki arkamdan acının amiri seslenir:
Nereye gidiyorsun gel buraya diye ekletir mutlu bir kaç kelamın özlemiyle yanıp tutuşan sadece acıyı işitmiş kulaklarım
Acının kontrollüne takıldım
Sonrasında müebbetle kodesine atıldım.
Murat Katmış