Olmadı

Olmadı

Gönlümü aleme açtım açalı
Kırk yıldır kapımı çalan olmadı
Menfaat çarkından kaçtım kaçalı
Dostluk meçlisinden gelen olmadı

Yeşeren umutlar mazide kaldı
Bu sahte alemde miadım doldu
Munzevi bir hayat tercihim oldu
Kaybolmuş izlerim bulan olmadı

Gecenin bağrına iki mum yaktım
Tefekkür ehlinin yoluna baktım
Bir dostum yok diye içime aktım
Gözümün yaşını silen olmadı

Yoluma taş kıydu halim olanlar
Bir deney görmeden alim olanlar
Şu kısa ömrümü benden alanlar
Dar günde yanımda kalan olmadı

Dillerim susunca roller değişti
Ayağım sekince yollar değişti
Zamanın suçu yok kullar değişti
Hallerim niçedir bilen olmadı.

Hoşoğlu, sus artık, gülün kokmuyor
Yüreğin buz tuttu, narın yakmıyor
Bağların çöl oldu, suyun akmıyor
Sadakat yolunda gülen olmadı.

Mustafa Hoşoğlu