Uyku

Uyku

Bir yaz gecesi
Yalnızım
Yürüyorum…
Adımlarım sakin ve yavaş
Aklımda gittiğim yer
Ayaklarımın dayanacağı kadar
Yürüyorum…
Çevremde buğday tarlaları beliriyor
Sarının koynuna saklanmış…
Bir şarkı duyuluyor uzaktan
Bir çoban bu galiba
Öyle derin ve içten
Yürüyorum…
Önümde gerzek bulutlar
Gecenin karanlığında
İstesem hemen şuracıkta kıvrılır uyurum
Öyle derin öyle içten
Lakin yürüyorum
Aklımda…
Bir akarsuyun yanından geçiyorum
Oluk oluk akıyor su
Ufak bir şelaleden
Akarsu yatağına doğru…
Oysa kalabalıkmış gibi her yanım
Her yanımda insanlar
Ama hiç biriyle konuşmuyorum
Bir iç çekişi kadar sürüyor bu…
Önümde bu sefer tilkiler beliriyor
Kaçacak yer arıyorlar ben onlara yaklaştıkça
Bu uzun ve karanlık gecenin sakinleri
Kimi bir çoban
Kimi sakin bir tilki…
Sırtımdaki yük
Onu hesaba katmadım henüz
Öyle ağır ki oysa
Ruhuma dokunan…
Ama yol bitmedi
Yürüyorum…
Gece ağır ve derin
Hiç bitmeyecekmiş gibi
Oysa gündüz kovdu beni
Ne etsin böyle sefil birini
Mecburmuşum gibi geceye…
Yanımda biraz ekmek biraz da patates
Ama acıkmadım daha
Kursağıma bir öküz oturmuş sanki…
Işıklar beliriyor ileriden
İçlerinden biri en çok parlayan
Yaklaştıkça daha da göz alan
Parlak ışıklı bir ev
Geçiyorken önünden
Gelen sesler öyle neşeli ve yüksek ki
Kulağımda bir cırcır böceği gibi
Yiyip bitiriyor beni…
Uzaklaştıkça yalnızlaşıyorum daha çok
Korkuyorum anlamsız
Kafamda düşünceler
Bir yanımdan çekiştirirmiş gibi
Adımlarım devam ediyor
Yürüyorum…
Çamura basıyorum
Çamurlu ayaklarım
Paçalarım hep kirlenmiş
Üstüm başım toz toprak
Kirlenmişim…
Artık gidilecek bir yol var mı bilmiyorum
Oysa ben daha yol olduğunu
Ayaklarımın yorulmadığını
Ama aklımın uykuya dalmak için didindiğini
Biliyorum…
Aklım uyuyor ben devam ediyorum
Bir tepeye doğru tırmanırken
Ayın ışığı vuruyor önüme
Dolunayda
Yıldızlar çok net elimi atıp tutacakmışım gibi
Oysa milyarlarca uzaklar benden
Bende milyarlarca yaşımda olduğumu düşünüyorum
Çünkü atomlarıma kadar dünyanın bir parçası
Evrenin küçük bir yoldaşıymışım
Bir kayaymışım
Kayaymışım da
Sert hoyrat
Ama suların dövdüğü…
Erol Özdek