Mektup

Mektup

Gideceğini düşündüğüm an özlemeye başlıyorum seni
Aydınlıklara gerek yok
Bir yıldızın adıdır gözlerin
Soğuk hiç bu kadar yanmış mıydı?
Ellerinden gelen bu titreten dokunuş
Bana bahşedilen ruhumun aslıdır
Yurdum ellerin, vatanım gözlerinde çizili
Ben istanbulu sevdiğim kadar seviyorum seni
Gitme, bu çağ gidip dönmeyenlerin yeridir
Ya ağlarsam ardından ya sönerse yıldızlar
Ben hangi gecede ararım gözlerini?

Her mektubun ardından soğuk bir rüzgar vurur yüzüme
Savaş bitmiştir !
Bu sessizlik senin adındır.

Mahmud Uzun