Acınla Yaşlanıyorum

Acınla Yaşlanıyorum

Batı Karadeniz’in mavi sularıydı, pusulamın yönü…….
Yüreğimin arkası engin deniz, kalbimin şehriydi önü.
Seninle tanıştığım o parkta yaşadım, en mutlu günü.
Gözlerinde kalamadım affet, acınla yaşlanıyorum…..

Derler ki “Yıllar oldu çoktan bitti, unutmadın mı onu?
Nasıl olur ömür geçmez böyle, hüsran bu aşkın sonu.”
Dedim, “Bilrim. Yanar içim. Onun da bağlıdır eli kolu.”
Benden oldu her şey, onsuzken onunla yaşlanıyorum…

Tuğra Köse