Aşk Bitmiş

Aşk Bitmiş

Söylenecek her şeyi söyledik mi ne?
Kadehlerde sızan umutlarımızı içtik mi?
Oysa bir zamanlar deniz gibi akardık
Tutkunun dalgalarında yüzerdik.
Rüzgar gibi eser, yürekleri çarpar
Düşlerde özgürce gezinirdik biz
Bir yıldızın peşinden giderdik
Aşkın sonsuz diyarlarına sürüklenirdik.

Ama gel gör ki zaman dediğin şey
Karanlık bir rüzgar gibi eser
Yıldızlar kayar, düşler solgunlaşır
Aşkın büyülü dünyası da silinir.
Geceler kısalır, günler uzar
Birer birer kaybolur masallar
Kalbimizde yankılanır hüzün
Aşkın ateşi söner, gönlümüzde durgunluk.

Sevgilim, bak gözlerimdeki bu kederi
Birbirimize yabancı olduk mu ne?
Aşkın uçurumlarına sürüklendik
İçimizde bir sessizlik, bir kırgınlık.
Sözlerimiz tükenir, cümleler yarım kalır
Birer birer düşer yere heveslerimiz
Bir rüzgar gibi savrulur umutlarımız
Aşkın son demleri gelmiş, bitmiştir artık.

Gülüşler solmuş, dudaklar susmuş
Bir anıya dönüşmüş hayatımız
Gözlerimizde biraz hüzün, biraz yalnızlık
Aşkın sonbaharında kaybolmuşuz işte.
Ne kaldı geriye, bilir misin sevgilim?
Bir avuç hatıra, birkaç solgun fotoğraf
Bir zamanlar tutkulu sevdalar yaşadık
Ama şimdi, aşk bitmiş, geride kalmış.

Artık gündüzler azalır, gece uzar
Yıldızlar kaybolur, gökyüzü boş kalır
Ve biz, yitik bir aşkın ardından
Yalnızlığın kollarında uyuklarız.
Aşk bitmiş, söyleyebilir miyim ne?
Kaybettik birbirimizi, kaybettik sevgiyi
Şimdi yalnızız, sessiziz, çaresiziz
Gözlerimizde yaşlar, yüreklerimizde hüzün.

Dinle sevgilim, aşk bitmiş işte
Geri dönüş yok, geri gelmek mümkün değil
İçimizde bir yara, bir acı, bir eksiklik
Aşkın son perdesi inmiş, bitmiştir artık.
Bitti o sevda, kesildi çığlıkları martıların
Su gibi bitti, suya karşıt gibi bitti
İşte son buldu, son nefesi verdi
Aşk bitmiş, geriye sadece yalnızlık kaldı.

Ünal Serhat Yorgancı