Ateşsiz Yangınlar - Bir bakış veda - Ateşsiz Yangınlar Siiri

Ateşsiz Yangınlar

Bir bakış, veda eder bir bakışa
Gözler küçülür bakışlar karışır
Bırakır kendini son sözün akışana,
Kelimeler ki, anca elvedaya yaraşır.

Suskunluktur gelen ardından, ölüm gibi
Kıyamet açar gayrı mühürlü dudakları,
Geçirir aklından belli belirsiz günleri
Vurur kalbinden, öldürmez yaşayanları

Ne üşütür rüzgar, ne yakar güneş vücudu.
Geceler kördür dolaşır âmâ gibi sokaklarda
Bir an kesiverir en habersiz zamanda yolunu
Saatler liğme liğme düğümlenir soluğunda

Ne can verişler olur kaldırımlarda görülmez
Şu taşlar bilir, bilir buz tutmuş şu fenerler
Yangınlar var ateşsiz, suyla söndürülmez
İçten içe yanar, sonunda küle dönerler

Bilir ki seven, tebessüm yakışır sevdiğine
Herkes sevmemeli, sevmesin kıymet bilmeyen
Hep vuslatı yazmalı şairler şu şiirlerine;
Sevenin sonu, kalpte müebbet olmalı ebediyen
Önder Özkaran