Usandı Benden - Can cefâya doymaz - Usandı Benden Siiri

Usandı Benden

Can cefâya doymaz derdim eskiler
Doğrusu, cefâ da usandı benden
Nutuk verir olmuş, eyvâh, keşkeler
Âhdim de, vefâ da usandı benden !

Sâbrıma sataştım sebâtım şâştı
Tahâmmül sınırım, hududu aştı
Bir bilsen içimde kaç kazan taştı
Huzurda, sefâ da usandı benden

Aklımı köle ettim , fikrimi tutsak
Hasreti öğün ettim, umudu kursak
Ateşte yanalım bir an uyursak
Uykuyla, rehâ da, usandı benden

Şaşırdım kıbleyi, yönü yitirdim
Sıfırı tükettim, yoğu bitirdim
Mutluluğu yalnız akla getirdim
Olmayan behâ da usandı benden

Kolaydı sözlere, dil üzmecesi
Bir iki satırla hâl düzmecesi
Çözüldü sonunda âşk bilmecesi
Şiirde bâha da usandı benden

Murat Çakıroğlu