İçimdeki Gurbet
Yıllardır sol yanımda dayanılmaz bir sancı
Adına gurbet derler, özleyen cana yazık.
Çaresiz kalmak kötü, bir de bunun utancı
İçteki fırtınayı, gizleyen cana yazık.
Gurbetin çilesini, çekip durdum bunca yıl
Kan döktüm gözlerimden, sürekli sayıl sayıl
Özlemlerim birikti, nasıl derim ki ayıl
Yıllar yılı yolunu, gözleyen cana yazık.
Bunca zaman aradım, çıkar yol bulamadım
Kurtulmak istedim hep, bir murat alamadım
Ne kadar istesem de, yürekte kalamadım
Dermansız yaraları, tuzlayan cana yazık.
Nifak tohumlarını eken kendine eder
Sılayı özleyenin, yüreğindedir keder
Birazcık sevdi isen, eyleme beni heder
Yârim yârim diyerek, sızlayan cana yazık.
Seyreyleyip durdum hep, aşkla yanıp tüteni
Canımdan uzak tuttum zulme gücü yeteni
Feryat figan içinde bütün olup biteni
Ağlayan gözleriyle, izleyen cana yazık.
Bugün benim bayramım arifenin ertesi
Bilmem nereden gelir yârimin tatlı sesi
Gurbettir dedikleri yedi adım ötesi
Çilelerden bunalıp, gazlayan cana yazık.
Leyla uzakta kaldı, yaşadığı yer gurbet
Gönül hep teskinlerde, diyor ki sen de sabret
Bu nedensiz uzaklık yüreğimde garabet!
Yüreği aşk odunda, közleyen cana yazık.
Leyla İnan